แค่ได้ยินในตาก็มัว
ใจก็รัวก็สั่นก็ไหว
ยืนอยู่กลางผู้คนมากมาย
เริ่มจะไหลก็คือ...น้ำตา
เธอบอกเลิกรักแล้วทิ้งกันไป
จะมาห้ามฉันร้องไห้...ทำไม
ก็คนเขาเห็น กลัวไปทำไม
ก็อยากจะมองก็มอง
ฮื้อ...ฮือ มันไม่อายหรอก มันไม่อาย
เสีย...ใจ เศร้าก็ร้อง จะต้องอายใคร
ทิ้ง...กัน ยังไม่อาย เธอยังไม่อาย
(ฮื้อ...ฮือ ฉันไม่อายหรอก ฉันไม่อาย)
ปล่อย...ฉัน..ไป....
ใจไม่เคยเตรียมมาเพื่อฟัง
ร้องให้ดังที่โดนทำร้าย
มันไม่แกล้งที่เดิมต่อไป
ถ้าเธออายก็หายไปเลย
เธอบอกเลิกรักแล้วทิ้งกันไป
จะมาห้ามฉันร้องไห้...ทำไม
ก็คนเขาเห็น กลัวไปทำไม
ก็อยากจะมองก็มอง
ฮื้อ...ฮือ มันไม่อายหรอก มันไม่อาย
เสีย...ใจ เศร้าก็ร้อง จะต้องอายใคร
ทิ้ง...กัน ยังไม่อาย เธอยังไม่อาย
(ฮื้อ...ฮือ ฉันไม่อายหรอก ฉันไม่อาย)
ปล่อย...ฉัน..ไป....
เจ็บปวดจนแทบขาดใจ
ไม่เคยเตรียมใจมาฟัง
ใครๆ ก็มองช่างมัน
แต่ปล่อยฉันไว้ตรงนี้... ฮื้อ...ฮือ
ก็อยากจะมองก็มอง
ฮื้อ...ฮือ มันไม่อายหรอก มันไม่อาย
เสีย...ใจ เศร้าก็ร้อง จะต้องอายใคร
ทิ้ง...กัน ยังไม่อาย เธอยังไม่อาย
(ฮื้อ...ฮือ ฉันไม่อายหรอก ฉันไม่อาย)
ปล่อย...ฉัน..ไป....